تاریخچه‌ی ماشین‌های تایپ حداقل به سال ۱۷۱۴ برمی‌گردد. زمانی که هنری میل انگلیسی اختراعی با این عنوان مبهم به ثبت رساند: “دستگاهی مصنوعی یا روشی برای وارد کردن یا رونویسی کردن حروف به صورت تک‌تک یا یکی پس از دیگری”. اما اولین ماشین تایپی که کارکرد آن ثابت شده است توسط پلگرینو توری ایتالیایی در سال ۱۸۰۸ برای دوست نابینایش کنتس کارولینا فانتونی دفیویزانو ساخته شده است. متاسفانه نمی‌دانیم ظاهر این ماشین چگونه بوده است اما بخش‌هایی از نامه‌هایی که کنتس با آن نوشته است در دسترس هستند. (برای جزئیات بیشتر به کتاب فوق العاده‌ی مایکل آدلر با عنوان “ماشین نویسنده” نوشته شده در سال ۱۹۷۳ رجوع کنید). رمان “ماشین جدید کنتس نابینا” نوشته شده توسط کری والنسا در سال ۲۰۱۰ براساس رابطه‌ی بین توری و کنتس است.
مخترعان بسیاری در اروپا و آمریکا در قرن نوزدهم روی ساخت ماشین تایپ کار کردند، اما دستگاهی که توانست موفق شود و به بازار راه پیدا کند “توپ نویسنده” بود که در سال ۱۸۷۰ توسط کشیش دانمارکی راموس مالینگ-هانسن ساخته شد. این دستگاه که به خوبی مهندسی شده بود بیشتر به یک جا سوزنی شباهت داشت. مادر و خواهر نیچه یکی از این دستگاه‌ها را برای کریسمس به او هدیه دادند. او از آن متنفر بود.
ماشین تایپ ساخته شده توسط شولز و گیلدن که در اوخر سال ۱۸۷۳ به تولید رسید در طولانی مدت عملکرد و تاثیر بهتری داشت و در سال ۱۸۷۴ وارد بازار آمریکا شد.
تاریخچه‌ی ماشین‌های تایپ
کریستوفر ال شولز یک روزنامه نگار اهل میلواکی که شاعر و مخترع نیمه وقت نیز بود سازنده اصلی این ماشین بود. دستگاه شولز و گیلدن تنها حروف بزرگ را تایپ می‌کرد و اولین دستگاهی بود که از سیستم QWERTY که امروزه بسیار پر کاربرد است استفاده کرد. این دستگاه احتمالا به گونه‌ای طراحی شده بود تا حروفی که پر‌کاربرد‌تر بودند را از هم جدا کند تا دکمه‌ها در بخش چاپ به هم برخورد نکنند و در هم گیر نکنند. S&G یک ماشین تزئینی بود که روی بدنه و دکمه‌هایش طرح گل وجود داشت. ظاهرش بیشتر به چرخ خیاطی شباهت داشت زیرا توسط شرکت تولید چرخ خیاطی رمینگتون آرمز ساخته می‌شد. برای یک دیدن جزئیات این دستگاه تاریخی به وب‌سایت داریل رهرز “اولین ماشین تایپ” سری بزنید.
ماشین شولز و گیلدن موفقیت محدودی داشت، اما تولید کننده‌اش رمینگتون به یکی از بزرگترین شرکت‌ها در این صنعت تبدیل شد.
ماشین شولز و گیلدن، مانند بسیاری دیگر از ماشین‌های تایپ اولیه یک نویسنده‌ی توسعه نیافته یا “کور” بود: نوار‌های تایپ روی یک سبد دایره وار زیر پلیت (سطح چاپ) قرار دارند و کلمات در بخش پایینی پلیت نوشته می‌شوند. یعنی کسی که تایپ می‌کند (که روز‌های اول به اشتباه خودش ماشین تایپ خوانده می‌شد) باید بخش بالایی را بردارد تا جمله‌ای که نوشته است را مشاهده کند. نمونه‌ای دیگر از ماشین تایپ توسعه نیافته کالیگراف نام دارد که در سال ۱۸۸۰ ساخته شد و دومین نمونه‌ی ماشین تایپ در بازار آمریکا است.
تاریخچه‌ی ماشین‌های تایپ
کالیگراف یک صفحه کلید کامل و دکمه‌های متفاوت برای حروف کوچک و بزرگ دارد. اسمیت پریمایر (۱۸۹۰) نمونه‌ی دیگری از ماشین تایپ توسعه نیافته با صفحه کلید کامل است که در دوران خودش بسیار محبوب بود. صفحه کلید QWERTY به صفحه کلیدی جهانی تبدیل شد زیرا دیگر آرایش‌ها در نبرد با آن شکست خوردند. (برای اطلاعات بیشتر در مورد QWERTY و ویژگی‌های منحصر به فرد آن به سایت دری رهرز “ارتباط QWERTY” سر بزنید). همه‌ی ماشین‌های تایپ اولیه از سیستم QWERTY استفاده نمی‌کردند، بسیاری از آن‌ها حتی از نوار تایپ استفاده نمی‌کردند. نکته‌ی جالب: هاموند هوشمند در سال ۱۸۸۴ معرفی شد.
هاموند صفحه کلید مختص به خود را ارائه داد، صفحه کلیدی “ایده‌آل” با دو ردیف انحنا دار. بعد از آن نیز هاموند جهانی به بازار ارائه شد. هاموند نوشته‌های یک شاتل تایپ را چاپ می‌کرد. شاتل تایپ قطعه‌ای c مانند از جنس لاستیک با استحکام بالا بود. زمانی که می‌خواستید از یک سطح تایپ جدید استفاده کنید می‌توانستید شاتل را به سادگی تعویض کنید. در این نمونه مانند ماشین‌های تایپی که از نوار تایپ استفاده می‌کنند از پلیت لوله‌ای شکل استفاده نشده بود و کاغذ با یک چکش به شاتل می‌خورد.
تاریخچه‌ی ماشین‌های تایپ
هاموند مشتریان پرو پا قرص بسیاری به دست آورد. این ماشین خوش ساخت با تغییر نام به وریتایپر و برقی شدن تا آغازعصر پردازشگر کلمات دوام آورد. دیگر ماشین‌هایی که به جای نوار تایپ از یک المنت تایپ استفاده می‌کردند کراندال زیبا (۱۸۸۱) و بلیکنزدرفر بودند.
تاریخچه‌ی ماشین‌های تایپ
تلاش‌ها برای ساخت یک دستگاه که قابلیت نشان دادن متن در حال تایپ را داشته باشد منجر به راه‌های خلاقانه‌ی زیادی برای انتقال نوار تایپ به پلیت شد. ویلیامز و اولیور را می‌توان به عنوان مثال‌هایی از اولین ماشین‌های تایپ از این دسته نام برد. داگرتی ویزیبل ۱۸۹۱، اولین ماشین تایپ توسعه یافته‌ای بود که به تولید رسید: نوار‌های تایپ زیر پلیت قرار داشتند و به جلوی آن ضربه می زدند. با ساخته شدن آندروود ۱۸۹۵، این نوع ماشین تایپ شروع به پیشرفت کرد. محبوب‌ترین مدل آندروود‌های اولیه، مدل شماره‌ی ۵ توسط میلیونز ساخته شد. تا دهه‌ی ۱۹۲۰، تقریبا همه‌ی ماشین‌های تایپ شبیه هم بودند: توسعه یافته، صفحه کلید QWERTY، نوار تایپی که از طریق یک روبان نوشته‌ها را چاپ می‌کرد، با استفاده از یک دکمه‌ی تعویض خط و چهار ردیف دکمه. (بعضی از انواع دیگر ماشین تایپ نیز توانستند در بازار باقی بمانند. ماشین تایپ بورافز مون هاپکینز عظیم الجسه و ماشین حسابداری آن که از نوع “کور” بود با نهایت شگفتی تا اواخر ۱۹۴۰ به تولید می‌رسید.)
تاریخچه‌ی ماشین های تایپ
اجازه دهید برای لحظه‌ای به قرن نوزدهم برویم. قیمت استاندارد یک ماشین تایپ در آن زمان ۱۰۰ دلار بود. چندین برابر قیمت یک کامپیوتر شخصی خوب با قیمت امروز اگر میزان تورم را محاسبه کنیم. تلاش‌های زیادی برای تولید ماشین تایپ ارزان قیمت‌تر صورت گرفتند. اکثر آن‌ها ماشین‌های شاخص بودند: به گونه‌ای که فرد تایپ کننده ابتدا به یک حرف روی گونه‌ای شاخص اشاره می‌کند سپس حرکت دیگری برای چاپ آن می‌کند.
مشخصا، این گونه‌ها ماشین‌های اداری با وظایف سنگین نبودند، آن‌ها برای افرادی که گهگاهی به تایپ کردن متنی نیاز پیدا می‌کردند ساخته شده بودند. یک نمونه از آن‌ها ماشین تایپ شاخص “آمریکایی” بود که با قیمت ۵ دلار به فروش می‌رسید. ماشین‌های تایپ شاخص تا قرن بیستم نیز دوام آوردند و به اسباب بازی کودکان تبدیل شدند، یکی از نمونه‌هایی که به فراوانی یافت می‌شود ماشین تایپ “دایال” ساخته شده توسط شرکت اسباب بازی مارکس در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ است.
حرف‌های ناگفته‌ی زیادی در مورد اولین ماشین‌های تایپ وجود دارند که می‌توانید در فصل دوم کتاب من بخوانید. برای کسب اطلاعات بیشتر به منابع جمع آوری ماشین تایپ سر بزنید.
No comment yet, add your voice below!